ما کشور بی پشتوانه داستانی و ادبی نیستیم. ما باید به سنتهای داستانی خودمان نیز التفات داشته باشیم و این می تواند ما را در دنیا صاحب سبک جدید کند. وگرنه باقی تقلید است و مثلا مخاطب آمریکایی نمیآید هزینه کند تا مشابه آثار داخل کشورش را بخواند. بنابراین ما باید ارجاعی به متون کهن خود از جمله «شاهنامه» داشته باشیم. آنچه امروز ما در داستان مدرن به آن رسیدهایم، در شاهنامه هست؛ مثل شخصیت پردازی، طراحی داستان، توصیف در عمل و دیگر عناصر اساسی داستان.
مومنی شریف تاکید کرد: ما باید از عناصر شگفتی این کتاب نیز استفاده کنیم. دنیا جاندار است، از نگاه دین تسبیح خدا را می گوید. دنیا مملو از راز و رمز است و اینها می تواند ادبیات ما را متحول کند و حرفهای جدیدی در دنیا برای گفتن داشته باشیم. وگرنه از این چیزهای روزمره به جایی نمی رسیم و حیف است.
